Είχα την τύχη να παρακαλουθήσω την Ελένη του Ευριπίδη στο θέατρο Κνωσός.
Ανοίγει η αυλαία ο σκηνοθέτης-αφηγητής Λάμπρος Τσάγκας αρχίζει να αφηγείται ίσα ίσα την υπόθεση ξαφνικά εμφανίζεται μια γυναικά λεπτή με μαύρα μαλια που φοράει ένα χρυσό περικάρπιο στο αριστερό μπράτσο της και ένα φλογερό κόκκινο φόρεμα που πηγαίνει και κάθεται πάνω στον τάφο του Πρωτέα τα πρώτα δάκρυα άρχισαν να κυλούν στο πρόσωπο μου πρώτη φορά στην ζωή μου όσο η Ελένη λέει τον μονόλογο. Της αρχίζουν τα δάκρυα μου να γίνονται εντονότερα μπαίνει και ο Χορός και της επισημαίνει ότι εκείνη φταίει τώρα ποια δεν μπορώ να συγκρατήσω το έλεος και φόβος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου