Σήμερα το απόγευμα είχα την εμπειρία να δω την παράσταση «Νίτσε – Βάγκνερ, Ένα Θέαμα για το Φασισμό» στο Θέατρο: «Τόπος Αλλού».
Το κεντρικό θέμα της παράστασης ήταν ο φασισμός.
Τα έργα δυο μεγάλων ιστορικών προσώπων του Νίτσε που ήταν φιλόσοφος και του Βάγκνερ που ήταν μουσικός διαστρεβλώθηκαν από τους φασίστες,τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι και χρησιμοποιήθηκαν όπως βόλευε αυτούς και την ιδεολογία τους. Ενώ ούτε ο Νίτσε ούτε ο Βάγκνερ ήταν φασίστες!Ο ρατσισμός είναι αποτέλεσμα των προηγούμενων γεγονότων και κυρίως αποτέλεσμα του Φασισμού!
Στο τέλος της παράστασης οι ήρωες του έργου Νίτσε – Βάγκνερ κάνουν έναν τραγικό διάλογο ιδιαίτερα συναισθηματικά φορτισμένο.
Μέσα σε αυτόν τον διάλογο οι δυο ήρωες θυμούνται όλα όσα έχουν συμβεί από το παρελθόν και συνειδητοποιούν το τι γίνεται στον τότε κόσμο.
Και ίσως θα ταίριαζε η φράση tου Frank Capra, 1897-1991, Αμερικάνου σκηνοθέτη η οποία λέει: Έκανα λάθος. Νόμιζα ότι είναι δράμα όταν κλαίει ο ηθοποιός, αλλά δράμα είναι όταν κλαίει η αίθουσα.
Το κεντρικό θέμα της παράστασης ήταν ο φασισμός.
Τα έργα δυο μεγάλων ιστορικών προσώπων του Νίτσε που ήταν φιλόσοφος και του Βάγκνερ που ήταν μουσικός διαστρεβλώθηκαν από τους φασίστες,τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι και χρησιμοποιήθηκαν όπως βόλευε αυτούς και την ιδεολογία τους. Ενώ ούτε ο Νίτσε ούτε ο Βάγκνερ ήταν φασίστες!Ο ρατσισμός είναι αποτέλεσμα των προηγούμενων γεγονότων και κυρίως αποτέλεσμα του Φασισμού!
Στο τέλος της παράστασης οι ήρωες του έργου Νίτσε – Βάγκνερ κάνουν έναν τραγικό διάλογο ιδιαίτερα συναισθηματικά φορτισμένο.
Μέσα σε αυτόν τον διάλογο οι δυο ήρωες θυμούνται όλα όσα έχουν συμβεί από το παρελθόν και συνειδητοποιούν το τι γίνεται στον τότε κόσμο.
Και ίσως θα ταίριαζε η φράση tου Frank Capra, 1897-1991, Αμερικάνου σκηνοθέτη η οποία λέει: Έκανα λάθος. Νόμιζα ότι είναι δράμα όταν κλαίει ο ηθοποιός, αλλά δράμα είναι όταν κλαίει η αίθουσα.
Βαγγέλης Χαμπιλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου